Całoroczne kontenery mieszkalne to bardzo ciekawy pomysł, który może zapewnić dach nad głową bez zbędnego obciążania budżetu. Jednocześnie pojawia się więcej zalet, które sprawiają, że jest to tak wartościowe rozwiązanie. Co do nich należy? Na pewno mobilność tzn. taki dom można przewieźć w inne miejsce. Brak fundamentów oznacza brak stałego usadowienia. Dla wielu osób taka sytuacja może być abstrakcją, że można nie tylko przenieść się samemu w inne miejsce świata, ale również wziąć (oczywiście na ciężarówce) własny dom. Oprócz tego zaletą jest szybkość powstawania takich konstrukcji. Czasami jest to zaledwie 2 lub 3 dni. To również coś trudnego do wyobrażenia sobie dla osób, które znają tylko tradycyjne budownictwo. Gotowe kontenery mieszkalne mogą składać się z wielu modułów, tak żeby spełniać nasze potrzeby. Oczywiście nie jest to rozwiązanie pozbawione wad. Podstawową jest brak właściwego unormowania prawnego. To jednak wydaje się kwestią czasu. Pojawia się jednak również kolejny problem i to eliminowanie go będzie właśnie głównym tematem tego artykułu. Mówimy o trudności ocieplenia kontenerów morskich. W jaki sposób przeprowadzić to skutecznie? Czy istnieje możliwość skutecznego ocieplenia kontenerów?

Sposoby na ocieplenie kontenerów morskich

Zazwyczaj w technice nie ma jednego rozwiązania przy braku występowania innych. Niektóre są jednak skuteczniejsze niż inne i z tego powodu są częściej wybierane. Wraz z kolejnymi latami powstają również nowe materiały ociepleniowe i tym samym wypierają starsze. Jeśli weźmiemy pod uwagę kontenery do zamieszkania, istnieją dwa rozwiązania, które obecnie są znacznie częściej stosowane niż inne. Pierwszym z nich jest stosowanie pianki poliuretanowej. Aplikuje się ją poprzez wstrzykiwanie. Jest to efektywny sposób, który jednocześnie jest bardzo szybko wykonywany. Drugą metodą jest zastosowanie wełny mineralnej. W obu przypadkach konieczne jest skorzystanie ze specjalnych drewnianych konstrukcji. Oczywiście stanowią one jedynie szkielet. Zasadniczym materiałem wykorzystywanym do ocieplenia, jest wełna mineralna. Same prace są znacznie dłuższe niż przy poprzednim wariancie, ale jednak całość jest tańsza. Z tego powodu również jest to powszechnie stosowane. Cena kontenera mieszkalnego i tak jest niska, więc nawet zdecydowanie się na droższe ocieplenie może dać zadowalające efekty.

Pianka poliuretanowa jako nowoczesna metoda ocieplania kontenerów

Pianka poliuretanowa jest nowoczesnym materiałem, który świetnie nadaje się do ocieplenia. Jest to metoda szybka i efektywna, ale posiada wadę w postaci wyższej ceny. Również konieczne jest zastosowanie drewnianej konstrukcji, ale znacznie łatwiejszy jest sam sposób aplikowania substancji. Odbywa się ona za pomocą metody natryskowej. Najważniejsze jest wypełnianie przestrzeni poprzez rośnięcie materiału już po zaaplikowaniu go. Na końcu stosuje się karton-gips lub płytę OSB. Pianka może występować również w postaci płyt, ale obecnie znacznie popularniejszą metodą nakładania jest natrysk. Proces jest dokonywany poprzez wykorzystanie pistoletu ciśnieniowego. Oprócz kosztu wady tego rozwiązania nie są specjalnie istotne, ale można wśród nich wymienić choćby niską odporność na promieniowanie UV oraz stosunkowo niska światłopylność.

Wełna mineralna jako tradycyjny sposób ocieplenia

Wełna mineralna to klasyczne rozwiązanie, które prawdopodobnie jest znane wszystkim, którzy kiedykolwiek interesowali się tematem ocieplenia. Oczywiście poszczególne rodzaje wełny różnią się pomiędzy sobą właściwościami termicznymi, więc dokonując zakupu, powinniśmy zwracać uwagę na współczynnik przenikania ciepła U. Omawiany izolator na pewno wyróżnia się znacznie większą odpornością na wysoką temperaturę. Ogólnie należy ją traktować jako bezpieczny materiał, który jednak ma gorsze parametry cieplne niż pianka poliuretanowa.

Alternatywne metody

Inne metody są znacznie mniej popularne i mniej nadają się w przypadku kontenerów morskich. Oczywiście można również dokonać izolację za pomocą styropianu. W przeszłości inne materiały były tak samo popularne jak wcześniej wymienione. W ostatnim czasie można jednak odnotować znaczącą przewagę właśnie wełny mineralnej i pianki poliuretanowej. Ich odpowiednie wykorzystanie eliminuje jeden z najważniejszych problemów w przypadku kontenerów, czyli właśnie niskiej izolacyjności cieplnej. Dodatkowo można wykorzystać ekologiczne źródła energii, co jeszcze dodatkowo obniży koszty. Oczywiście wiąże się to z dodatkową inwestycją, ale później energia będzie już uzyskiwana poprzez znacznie niższe nakłady inwestycyjne. W dodatku nie w każdym miejscu istnieje możliwość doprowadzenia energii, a przecież jedną z największych zalet kontenerów mieszkalnych jest właśnie ich mobilność. Życie w niektórych miejscach będzie możliwe właśnie dzięki zastosowaniu odnawialnych źródeł. Nie zmienia to faktu, że ocieplenie jest jednym z najważniejszych czynników, o które powinniśmy zadbać w pierwszej kolejności. Zaletą pod tym względem jest z kolei nieskomplikowana bryła całych konstrukcji, co z kolei prowadzi do uzyskania mniejszej ilości mostków cieplnych.

Elementy tworzące ogrodzenie kute to często misterne i pełne przepychu dzieła kowalstwa artystycznego. Taka metalowa konstrukcja wzbudza zachwyt. Nawet gdy jest skromna, można ją uznać za piękną i szlachetną. Jedyne, co mogłoby zaszkodzić temu, jak całość się prezentuje, to rdza i łuszcząca się farba. Gdy ogrodzenie zaczyna wyglądać niekorzystnie, to pora na malowanie.

Dlaczego maluje się ogrodzenie?

Stal jest twarda, mocna i długowieczna. Zagraża jej tylko jedno, a mianowicie rdza. Zarówno bramy kute dwuskrzydłowe, jak i stalowe przęsła trzeba chronić przed rdzą. Temu służy ich malowanie, jeśli wybierze się odpowiednią farbę. Gdy już rdza się pojawiła, nie jest jeszcze za późno. Można ją usunąć, a później położyć warstwę farby. Drugim powodem malowania ogrodzenia metalowego jest chęć nadania mu pewnej barwy. Staje się atrakcyjniejsze, a wybierając określony kolor, można dopasować je do otoczenia.

Przygotowanie konstrukcji metalowej pod malowanie

Przed malowaniem oczyszcza się konstrukcję z rdzy. Znajdować się ona może nie tylko na przęsłach kutych. Obejrzeć warto także bramy i furtki metalowe. Te dwie części ogrodzenia są mocniej zdobione niż przęsła. Trzeba więc dokładniej sprawdzić, czy gdzieś na tych efektownych zdobieniach nie ma rdzy. Wszystkie widoczne jej skupiska usuwa się papierem ściernym. Jeśli jest to możliwe, można użyć szlifierki. W przypadku ogrodzeń pełnych zdobień konieczna jest praca ręczna z drucianą szczotką albo papierem ściernym. Usunięcie rdzy to tylko jedna z prac związanych z przygotowaniem konstrukcji metalowej pod farbę. Nie zawsze też jest konieczna. Gdy rdzy jest niewiele i znajduje się tylko na powierzchni, to poradzi sobie z nią farba. Potrzebna jest taka, którą stosuje się i na rdzę.

Podłoże do malowania musi być stabilne, czyste, suche. Z bramy kutej przesuwnej czy innego fragmentu ogrodzenia trzeba usunąć łuszczącą się farbę. Jeśli stara powłoka mocno przylega, nie ma tej potrzeby. Jeśli się łuszczy, trzeba usunąć ją szlifierką. Podłoże należy też odtłuścić, umyć. Jak wyschnie, gotowe jest do dalszych etapów pracy.

Co jest potrzebne do malowania ogrodzenia kutego?

Poza farbą potrzebuje się czegoś, co posłuży do nakładania farby. Możliwości są różne. Można malować tradycyjnie, czyli pędzelkiem. Można nakładać farbę na bramę i furtkę metalową pistoletem natryskowym. Płaskie ogrodzenia można malować wałkiem. Możliwości są różne, ale na ogół wybiera się pędzelek. Jest to sposób łatwy w stosowaniu. Gdy ktoś nie czuje się pewnie w malowaniu, sięga po ten najprostszy sposób. Wykorzystuje się farbę z pojemnika maksymalnie. Efektywniejsze wykorzystanie materiałów to mniejsze koszty odnowienia ogrodzenia. Pędzelek pozwala na pracę z największą precyzją. Kto widział bramy kute dwuskrzydłowe, wie, jak wiele może być na nich zdobień. Pomalowanie ich dokładne wymaga dużej precyzji pracy. W pracy pędzelkiem niezbędna jest też cierpliwość.

Jaką farbę wybrać do ogrodzenia z metalu?

Nie każdą farbę, która może znaleźć się na podłożu ze stali, można wybrać. Musi ona spełniać kilka wymagań. Ma być to farba do metalu, antykorozyjna, przystosowana do warunków zewnętrznych. To trzecie oznacza, że farba do ogrodzenia kutego musi być odporna na czynniki atmosferyczne. Chodzi o trwałość nowej powłoki i o to, by ogrodzenie na długo zachowało swój piękny wygląd. Jest też pytanie dla niektórych najważniejsze. Jaki kolor ma zyskać brama kuta przesuwna i cała konstrukcja z metalu? Często jest to czerń. Kolor ten podkreśla elegancję kutego ogrodzenia. Elegancko, spokojnie, ale jaśniej? By taki zyskać efekt, warto wybrać szarą farbę do ogrodzenia. Pogodniejsze barwy (np. odcienie brązu) to też dobry wybór, jeśli pasują do budynku i jego otoczenia. Zwykle wybiera się jeden kolor. Ogrodzenia kute są tak efektowne, że nie trzeba urozmaicać ich wyglądu stosowaniem różnych farb.

Malowanie bram, furtek i metalowych przęseł

Zakupiono wszystko, co potrzebne, a ogrodzenie jest oczyszczone? To czas na trzeci etap, czyli ten już właściwy – malowanie ogrodzenia. Robi się to etapami, bo praca ta jest męcząca i zabiera czas. Można wybrać, czy najpierw brama i furtka metalowa, czy przęsła zostaną pomalowane. Niekiedy zaczyna się od tego, co najtrudniejsze, innym razem od tego, co najłatwiejsze. Można też pomalować ogrodzenie po kolei. Przed rozpoczęciem pracy warto zainteresować się prognozą pogody. Wtedy nie przeszkadza deszcz w pracy. I to, co się pomaluje, będzie mogło spokojnie wyschnąć. Z racji tego, że już sama praca jest wyczerpująca, nie należy jej sobie dodatkowo utrudniać. To znaczy, że nie za dużo naraz. Lepiej też poczekać na temperaturę, przy której będzie się pracowało komfortowo.

Wspaniale prezentuje się brama kuta dwuskrzydłowa. Robi wrażenie cała konstrukcja ogrodzenia. Kute należy do najpiękniejszych, najbardziej eleganckich i najdroższych. O coś tak wartościowego trzeba dbać. Co pewien czas należy pomalować konstrukcję. Jest to poważna praca. Dlatego trzeba wybrać odpowiednią farbę, przygotować ogrodzenie i dokładnie pokryć farbą całość. Wtedy ta czasochłonna i wymagająca praca da trwały i piękny efekt.

Konstrukcje stalowe towarzyszą nam na każdym kroku. Może wydawać się to dziwne, ale taka jest prawda. Wielkie zakłady przemysłowe, hale supermarketów, czy obiekty sportowe to miejsca powstałe dzięki technologii konstrukcji stalowych. Jaka zatem jest ich definicja?

Konstrukcja stalowa to typ obiektu budowlanego, w którym podstawowym elementem nośnym przekazującym obciążenie na fundamenty są pojedyncze elementy stalowe, lub ich większe grupy zwane właśnie konstrukcjami stalowymi. 

Brzmi strasznie, jednak rzeczywistość okaże się mniej przerażająca. Skąd się one jednak wzięły?

Historia 

Ojcem znanego nam dzisiaj procesu wytwarzania stali jest Henry Bessemer – brytyjski inżynier i wynalazca który w 1856 roku opatentował pierwszą metodę wytopu stali na skalę przemysłową (tzw. gruszka Bessemera). Wielu metalurgów udoskonaliło jego metodę, czyniąc ze stali jeden z najważniejszych surowców do dzisiaj używanych na świecie. Metoda Bessemera i jego następców przyczynia się do błyskawicznego rozwoju przemysłu, ciągnąć za sobą rozwój infrastruktury komunikacyjnej i ogólny postęp cywilizacyjny. Był to niewątpliwie jeden z kamieni milowych w rozwoju ludzkości. 

Konstrukcje stalowe – jak się je wytwarza

Jak sama nazwa wskazuje konstrukcje stalowe powstają ze stali. Czym za to jest sama stal? Jest to stop żelaza z węglem, plastycznie i cieplnie obrobiona. Tym większa twardość stali im większa zawartość węgla. Poza węglem stal zawiera między innymi: chrom, nikiel, mangan, wolfram, miedź, molibden i tytan.

Proces produkcji konstrukcji stalowych zaczyna się już na etapie projektowania budynku który ma z nich powstać. Wszystko musi zostać dokładnie rozpisane, uwzględnione muszą zostać wszelkie możliwe odkształcenia oraz naddatki mogące wystąpić w danej konstrukcji. Później konstrukcja stalowa jest spawana (zazwyczaj za pomocą metody MIG), na końcu przychodzi czas na polerowanie i lakierowanie. W taki sposób otrzymujemy konstrukcję stalową na zamówienie.

Zalety stosowania

Jedną z głównych zalet stosowania konstrukcji stalowych jest korzystny stosunek ładunku do masy konstrukcji nośnej – oznacza to, że zniosą duże obciążenia. Ponadto tworzone są one z prefabrykatów, co znacząco ułatwia ich montaż. Ekwipunek niezbędny do ich zbudowania nie jest trudny w transporcie, a je same można stawiać przy dowolnych warunkach pogodowych. Prefabrykaty oferują nam również możliwość dowolnej modyfikacji zależnej od aktualnych potrzeb, dzięki temu umożliwiają tworzenie nietypowych konstrukcji, których zrealizowanie za pomocą tradycyjnych materiałów budowlanych byłoby znacznie utrudnione, a niekiedy nawet niemożliwe. Lekkość konstrukcji stalowych sprawia, że są proste w transporcie. 

Gdzie je wykorzystujemy?

Używane są do budowy przeróżnych obiektów. Na wsiach wykonuje się stalowe wiaty rolnicze, również wielkie obiekty sportowe, hale przemysłowe czy supermarkety kryte są wiatami z konstrukcji stalowych. Tak naprawdę towarzyszą nam one na co dzień, mijamy je na każdym rogu często nie zdając sobie z tego nawet sprawy. 

Ceny konstrukcji stalowych

Ceny konstrukcji stalowych są bardzo różne, wszystko zależy od wybranego wykonawcy oraz wielkości zamówienia. Na rynku działa wiele firm montażowych tworzących konstrukcje stalowe, oferta zazwyczaj ustalana jest , w przypadku gotowych konstrukcji stalowych cena np. za halę namiotową może sięgnąć nawet kilkunastu tysięcy złotych. Podczas przebierania w ofertach należy zwrócić się do wykonawcy posiadającego odpowiednie doświadczenie i renomę, ponieważ od dobrego wykonania zlecenia może zależeć zdrowie a nawet życie wielu osób. 

Konstrukcja stalowa a gospodarstwo domowe

Wydawać by się mogło, że ten typ budownictwa przeznaczony jest tylko dla wielkich obiektów, jednak nic bardziej mylnego. Może stanowić to również świetną okazję dla klienta indywidualnego. Prawdopodobnie każdy posiadacz samochodu ma jedno marzenie – garaż. Konstrukcja stalowa to idealny pomysł na wybudowanie takowego mniejszym kosztem. Innym pomysłem na jej wykorzystanie jest postawienie w ogródku całorocznej wiaty, dzięki temu zastosowaniu o każdej porze roku będziemy mogli cieszyć się zamkniętą altaną z dachową konstrukcją  stalową. W przypadku mniejszych projektów, montażu konstrukcji stalowej można podjąć się samodzielnie, lub z pomocą przyjaciół, jednak większe realizacje zawsze powinny być wykonywane przez profesjonalistów.

Jak więc widać, małe konstrukcje stalowe, mogą być świetnym pomysłem by nieco odświeżyć nasz ogród, lub zdecydowanie podnieść komfort porannych wypraw do pracy, jednocześnie oszczędzając na przyszłych naprawach, wynikających z narażonego na opady atmosferyczne samochodu. 

Podsumowanie

Temat konstrukcji stalowych jest naprawdę rozległy. Ich wykorzystanie ogranicza tylko i wyłącznie nasza wyobraźnia, a tak jak wiemy, jest nieskończona. Producenci konstrukcji stalowych ciągle prześcigają się w proponowaniu nowych pomysłów i rozwiązań związanych z typ typem budownictwa. Nie wiemy jeszcze co przyniesie przyszłość, jednak maluje się ona zdecydowanie w optymistycznych barwach.

Jeszcze kilkanaście lat temu powszechne było wykańczanie ścian budynków za pomocą tynków cementowo-wapiennych. Obecnie tego rozwiązania praktycznie się nie stosuje. Zdecydowanie częściej podczas prac wykończeniowych korzysta się z różnego rodzaju gładzi szpachlowych, które tworzą idealnie równą powierzchnię ścian i sufitów.

Popularne gładzie gipsowe i wapienne

Zasadniczo wyróżnia się cztery podstawowe rodzaje gładzi szpachlowych, tj. gipsowe, wapienne, cementowe i polimerowe. Największą popularnością od lat cieszy się gładź szpachlowa, w której składzie znajduje się naturalny bądź syntetyczny gips. Podstawową zaletą tego rodzaju produktu jest jego uniwersalność, a także dobry stosunek ceny do jakości. Materiały wykończeniowe na bazie gipsu syntetycznego dostępne są w postaci suchej mieszanki, którą przed użyciem należy w odpowiednich proporcjach wymieszać z wodą. Charakterystyczną cechą wyrobów zawierających gips naturalny, jest wysoki poziom bieli. Zarówno jeden, jak i drugi produkt jest łatwy do nałożenia i tworzy na powierzchni ścian lub sufitów idealnie gładką powierzchnię. Zdaniem ekspertów gładzie zawierające syntetyczny gips szybciej wiążą i są bardziej odporne na uszkodzenia mechaniczne od swoich naturalnych odpowiedników. 

Podczas prac wykończeniowych wykorzystywana jest również wapienna gładź szpachlowa. Jej podstawową zaletą jest biały kolor oraz dobra przepuszczalność powietrza, dzięki której ściany mogą oddychać. Maksymalna grubość powłoki wapiennej wynosi 5 mm. Oznacza to, że ten materiał budowlany nie nadaje się do wykańczania nierównych ścian, na których występują poważne ubytki. Gładź wapienna jest łatwa do nałożenia nawet dla osób, które mają niewielkie doświadczenie w pracach budowlanych i wykończeniowych. Stosunkowo długi czas wiązania materiału pozwala na optymalne wyrównanie powierzchni przed jej stwardnieniem. Prawidłowo nałożona powłoka charakteryzuje się dużą gładkością i stanowi idealny podkład pod farbę lub tapetę.

Produkty cementowe oraz polimerowe

Alternatywną dla produktów gipsowych i wapiennych jest cementowa gładź szpachlowa. Najważniejszą zaletą tego materiału wykończeniowego jest znakomita odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych. To właśnie te walory sprawiają, że gładź cementowa jest powszechnie stosowana nie tylko wewnątrz pomieszczeń, ale również na zewnątrz. Mieszanki przeznaczone do użytku zewnętrznego są zwykle wzbogacone o składniki hydrofobowe, zabezpieczające powłokę przed wnikaniem w nią wilgoci. Ściany i sufity wykończone gładzią cementową charakteryzują się mniejszą gładkością od powierzchni, na których użyto produktów gipsowych i wapiennych, jednak nie trzeba ich szlifować. Pozwala to oszczędzić sporo czasu i znacząco przyspieszyć tempo prac wykończeniowych. 

Osoby, które interesuje nowoczesna gładź szpachlowa, mogą zdecydować się na zakup produktu na bazie polimerów. Gładzie polimerowe nazywane również akrylowymi to wysokiej jakości produkty, które wyróżniają się znakomitą odpornością na wilgoć i wysokie temperatury. Dzięki dużej elastyczności powłoki polimerowe są odporne na zarysowanie i pękanie. Aplikacja i nakładanie tego rodzaju gładzi nie różni się specjalnie od innych materiałów na bazie gipsu, wapna czy cementu. Produkt przed użyciem należy rozrobić z wodą i dokładnie wymieszać. Po naniesieniu i wyschnięciu powłoki, konieczne jest jej zeszlifowanie w celu uzyskania idealnie równiej i gładkiej powierzchni. Ciekawym produktem dostępnym w dobrych sklepach budowlanych jest bezpyłowa gładź szpachlowa polimerowa. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii udało się stworzyć produkt, który nie pyli podczas szlifowania, co znacząco ułatwia prowadzenie prac wykończeniowych. 

Zastosowanie gładzi w wybranych pomieszczeniach

W związku z tym, że każda gładź szpachlowa ma nieco inne właściwości, przed udaniem się na zakupy warto zastanowić się, które produkty najlepiej sprawdzą się w konkretnych pomieszczeniach. Do wykończenia ścian i sufitów w sypialni, salonie lub pokoju dziennym najlepiej użyć gładzi gipsowej. Jest to stosunkowo tani produkt, który wyróżnia się trwałością i gładkością. Stanowi znakomitą bazę pod powłoki malarskie lub tapety. W związku z tym, że powłoka gipsowa nie przepuszcza wody, nie należy jej stosować w miejscach o podwyższonej wilgotności, takich jak kuchnia czy łazienka. W takich pomieszczeniach zdecydowanie lepiej sprawdzi się gładź wapienna o właściwościach paroprzepuszczalnych. Jeśli jednak ściany w kuchni lub łazience będą zdobione ozdobnymi kaflami o znacznym ciężarze, konieczne będzie zastosowanie gładzi polimerowej o dużej elastyczności i odporności na obciążenia. W sytuacji, gdy ściany są bardzo krzywe i konieczne jest ich wyrównanie, warto sięgnąć po gładzie na bazie cementu. Ten materiał wykończeniowy świetnie sprawdzi się także w miejscach narażonych na wilgoć lub uszkodzenia mechaniczne. Duża ilość i różnorodność produktów dostępnych w sprzedaży sprawia, że z pewnością każdy bez trudu znajdzie produkt dostosowany do własnych potrzeb i oczekiwań.

Podczas budowy domu, lub remontu zwykle dążymy do doskonałości. Nienagannie gładkie i estetyczne ściany są podstawą aranżacji wnętrza, dlatego warto zdecydować się na ściany wykończone gładzią gipsową. Sprawdźmy, czy zawsze możemy użyć tego materiału, gdzie najlepiej się sprawdza, i czy można samodzielnie wykonać powłokę ścienną z gładzi gipsowej. 

Czym jest gładź gipsowa?

Gładź gipsowa występuje zarówno w postaci sypkiej, jak i gotowej do użytku masy. Sypką możemy zauważyć na półkach marketów budowlanych zapakowaną w papierowe worki, natomiast gładź gotowa umieszczona jest w szczelnie zamkniętych plastikowych pojemnikach lub wiaderkach. W większości gładź składa się z gipsu o bardzo drobnej granulacji. Gips w gładzi może mieć postać naturalną, lub syntetyczną. Gips naturalny jest jaśniejszy i dłużej się wiąże, natomiast syntetyczny ma zdecydowanie większą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Coraz powszechniej stosowane są dodatki do gładzi, które poprawiają jej parametry. Gładź gipsowa wzbogacona akrylem świetnie wypełnia drobne rysy i pęknięcia, natomiast dodatek polimeru sprawia, że powłoka mniej pyli i jest bardziej odporna na pękanie.

Do czego służy gładź gipsowa?

Gładź gipsowa jest niejako elementem finalnym wykończenia ścian oraz sufitów. Nie służy do wyrównywania nierówności pionów, lub uzupełniania poważnych ubytków, lecz do stworzenia ostatecznej bardzo gładkiej i pozbawionej wszelkich nierówności powłoki gotowej do malowania na dowolny kolor. Warstwa, którą uzyskamy za pomocą gładzi, ma grubość od 0,3 mm do 3 mm. To zbyt cienka warstwa na niwelowanie dużych nierówności powierzchni, jednak wystarczająca, aby po ułożeniu jej na ścianach i sufitach uprzednio wykonanych z tynku cementowego, gipsowego, cementowo-wapiennego, lub płyt gipsowo-kartonowych wyrównanych szpachlą gipsową, powstała gładka i równa okładzina. Gładź gipsową można nakładać w kilku warstwach, jednak należy pamiętać o tym, aby każda kolejna warstwa była coraz cieńsza. Kolejne warstwy przed nałożeniem powinny być idealnie suche. Jednak w sytuacjach, kiedy czas nagli, możliwe jest użycie specjalistycznej gładzi do nakładania na mokro. To rodzaj gładzi, który można kłaść już po 20 minutach od nałożenia pierwszej warstwy.

Zastosowanie gładzi

Największą zaletą gładzi gipsowej jest jej niezwykła elastyczność i miękkość. Doskonała gładkość powstałej masy gotowej do nałożenia jest skutkiem bardzo drobnego uziarnienia gipsu. Gładź gipsowa po nałożeniu i wyschnięciu bardzo dobrze poddaje się szlifowaniu. Gładź znajdzie zastosowanie wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z chropowatością powierzchni. Doskonałym przykładem są tynki cementowe lub cementowo-wapienne, na których zdecydowanie odznacza się ziarnistość piasku wchodzącego w ich skład. Gładź gipsową można kłaść bezpośrednio na mur, jednak pod warunkiem, że jest on pozbawiony sporych ubytków i nierówności. Jest to rozwiązanie stosowane rzadko i tylko w sytuacji, kiedy zostaje zachowana wyjątkowa staranność murarska podczas stawiania przegród w budynku. Nie należy kłaść gładzi bezpośrednio na mur wykonany z betonu komórkowego, ponieważ pod wpływem temperatury kurczy się on i rozszerza, co spowoduje popękanie gładzi. Można skorzystać z tego rozwiązania w przypadku równych murów wykonanych z ceramiki, lub keramzytobetonu.

Czy można samodzielnie położyć gładź gipsową?

Gładź gipsową można nakładać na powierzchnię maszynowo lub ręcznie. Z pierwszej opcji korzystają firmy budowlane i remontowe posiadające na wyposażeniu odpowiedni sprzęt pozwalający na równomierne nałożenie warstwy na ścianę. Gładź aplikowana agregatem tynkarskim ma rzadszą konsystencję od tej nakładanej ręcznie. Wydajność pracy sięgająca aż 500 m2 nakładanej dziennie masy sprawia, że w firmach budowlanych najczęściej stosowana jest właśnie metoda maszynowa.

Ręczne położenie gładzi jest nieco bardziej pracochłonne, lecz możliwe do wykonania w warunkach domowych przy użyciu nieskomplikowanych narzędzi takich jak szpachelka, kielnia i szeroka paca. Pracę rozpoczynamy od zaszpachlowania większych ubytków masą szpachlową, odspojenia luźnych grudek szpachelką, a następnie gruntowania ściany preparatem dedykowanym gładzią gipsowym. Po wyschnięciu podkładu szeroką pacą nakładamy warstwę gładzi, a następnie wygładzamy ją za pomocą kielni kątowej. Najlepiej aplikację gładzi rozpocząć od narożników wewnętrznych. Następnie przechodzimy do nałożenia gładzi na pozostałą powierzchnię ścian i sufitów. Po wyschnięciu warstwy (około 1,5 godziny), w razie konieczności można nanieść kolejną warstwę, pamiętając o tym, aby była ona cieńsza od poprzedniej. Zwieńczeniem pracy jest przeszlifowanie gładzi gipsowej papierem ściernym, gąbką lub siatką ścierną o gradacji najpierw 100, a następnie 180-220, celem uzyskania idealnie gładkiej powierzchni. Tak przygotowaną powierzchnię można już zagruntować, a następnie pomalować, lub położyć na niej tapetę. Pamiętajmy, aby do malowania powierzchni przystąpić nie wcześniej, niż dobę po ich zagruntowaniu.